Wrzesień

Nie lubię września, pory przejściowej, ni to lato, ni to jesień. Rano się marznie, więc zabiera się milion swetrów i kurtek, by po południu gotować się w nich jak kura w rosole. I pociągi są bardziej zatłoczone przez młodzież jadącą z/do szkoły. W ogóle ostatnio podczas bezproduktywnego zbijania bąków na necie zabłąkałam się na blogaski ludności płci żeńskiej w wieku szkolnym, wczesnolicealnym, i się zadziwiłam. One tam mają normalnie rozpisane punkt po punkcie biznesplany z zakresu dbania o włosy, dbania o dietę, dbania o figurę i każdej innej dziedziny życia. "Plan na wrzesień - codziennie habernaście specyfików na włosy, fafnaście na twarz, liść sałaty na śniadanie, milion pińcet przysiadów z [tu wstaw nazwisko jakiejś youtubowej osobistości z zakresu fitness]" i tak dalej w ten deseń. Chyba nic w życiu nie osiągnę, bo ja w ich wieku nie miałam pojęcia, że do włosów istnieje coś więcej niż szampon, ubierałam się w to, co wypadło z szafy rano (a w drugiej klasie miałam kryzys tożsamości i nosiłam męskie ciuchy), a za fitness wystarczył mi w-f. Oczywiście, to nie moja sprawa, co kto robi ze swoim czasem, ale to trochę dziwne, że dzieciaki rezygnują z możliwości żeby mieć na wszystko wywalone kiedy jeszcze mogą ;)

Na zdjęciach uwieczniony jeszcze dość letni klimat.

Mój nos mógłby kruszyć mury

kiecka z sh, buty z ccc